کوه‌بانو مریم رحیمی‌راد پس از فتح قله آرارات در کشور ترکیه، در گفتگو با واحد خبر روابط عمومی دانشگاه قم به معرفی خود پرداخته و عنوان کرد: فوق لیسانس رشته آموزش زبان انگلیسی دارم و در مقطع کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی خوانده‌ام. از سال 84 به صورت استاد مدعو همکاری با گروه زبان انگلیسی دانشگاه را شروع کردم و از سال 86 به کادر اداری پیوستم. غالبا در بخش آموزش بوده‌ام و در حال حاضر در سمت رئیس اداره خدمات آموزشی، مشغول به فعالیت هستم. همچنین به عنوان مدرس و مترجم زبان انگلیسی با مراکز آموزش زبان و برخی مجلات دانشگاهی همکاری می‌کنم.

وی افزود: از آذرماه 1401 به طور جدی در قالب یک تیم، کوهنوردی را شروع کردم و به لطف خدا تاکنون حدود 45 صعود موفق شامل 14 قله سیمرغی داشته‌ایم.

رئیس اداره خدمات آموزشی معاونت خواهران دانشگاه قم، کوهنوردی را ورزشی مستلزم توان جسمی و روحی بالا دانسته و اظهار کرد: علاوه بر توان جسمی و روحی، این ورزش به دانش، مطالعه و کسب مهارت نیاز دارد. در طی این مدت که پادکست‌ها و مطالب کوهنوردی را دنبال می‌کنم؛ متوجه شدم این ورزش در مقیاس حرفه‌ای به اصول و تکنیک‌های خاص تغذیه، پوشش، پزشکی، آب و هوا و ... نیازمند است؛ لذا با اندک اطلاعات در مورد این مسائل نیز می‌توان از ورزش کوهپیمایی لذت برد.

خانم رحیمی‌راد در خصوص مدیریت امور منزل و کار در کنار ورزش کوهنوردی توضیح داد: معتقدم با برنامه‌ریزی می‌توان به همه اولویت‌های زندگی رسید. به‌قول معروف خواستن، توانستن است. اصولا آغاز کوهنوردی قبل از روشن شدن هواست و این موضوع به صرفه‌جویی زمان کمک می‌کند.

وی تشریح کرد: جهت کسب آمادگی قبل از انجام این صعود، چند قله بالای چهارهزارمتر شامل شیرکوه،هزار، و شاهان‌کوه در برنامه داشتم و سعی کردم مدتی تمرین هوازی بیشتری داشته باشم. پروسه صعود 3 روز به طول انجامید که به شرح ذیل است:

روز اول: 6 صبح بیدارباش هتل، حرکت به سمت روستای علی اوباسی با ون، تحویل بار به قاطرها، حرکت تیم به سمت کمپ 1 در ارتفاع 3هزار و 200 متر (حدودا 5 ساعت کوهپیمایی) و سپس برپایی چادرها و شبمانی.

روز دوم: 7 صبح بیدار باش تیم، جمع کردن کمپ، چادرها و تحویل بار به قاطر و حرکت به سمت کمپ 2 در ارتفاع 4هزار و 200 متری (حدودا 5 ساعت کوهپیمایی) و برپا کردن مجدد چادرها. در آن ارتفاع شاهد عبور سریع ابر و مه از بالای سر خود و بعضا میان چادرها بودیم. در طی دو شب‌مانی در چادر، شاهد بارش و رعد بودیم که باعث استرس تیم شد که نکند پنجره هوایی نامساعد شده و از صعود باز بمانیم. ولی خوشبختانه خدا با ما یار بود و هوا مجددا صاف شد.

روز سوم: بیدار باش سریع تیم ساعت 12 نیمه‌شب و آماده کردن کوله‌های حمل شامل ابزار، تنقلات و پوشاک گرم؛ زیرا در مسیر کمپ شماره 2 تا قله، یخچال آرارات و پوشش برف و یخ وجود دارد. ساعت 1 شب، تیم 30 نفره ما با نور چراغ‌های پیشانی راه خود را آغاز کرد. جمع کردن یک تیم شلوغ در آن تاریکی و سرما کار آسانی نیست و کوچک‌ترین اهمال و سستی در جمع‌کردن وسایل، نوع خوراک و ... ممکن است به شکست صعود یک کوهنورد بیانجامد.

خانم رحیمی‌راد ادامه داد: پس از طی مسیر برفی و یخچال که برای من بهشتی سراسر سفید پر از ابر و مه و تقلای عاشقانه بود حدود 6:30 صبح به قله رسیدیم. ولی به علت احتمال بارش، پس از توقف کوتاه 40 دقیقه‌ای و گرفتن عکس و فیلم، سریعا به کمپ 2 بازگشتیم. پس از صرف ناهار، چادرها را تحویل قاطر دادیم و کل مسیر 3 روزه را تا غروب همان روز تمام کردیم و به هتل بازگشتیم.

رئیس اداره خدمات آموزشی معاونت خواهران دانشگاه قم بیان کرد: این صعود نقطه عطفی در زندگی من بود. حدود یک سال بود کمابیش به آن فکر می‌کردم و در این 2 ماه اخیر مصمم شدم هر طور که شده آن را عملی کنم. شیرین‌ترین خاطره من نیم‌ساعت آخر رسیدن به قله بود؛ با اینکه به خاطر ارتفاع بالای 5 هزارمتر، کمی گنگ خواب بودم ولی نیرویی در من فریاد میزد باید بروم. همه زندگی‌ام مثل یک فیلم پیش چشمم مرور می‌شد و در آن سکوت برفی که فقط نفس نفس‌زدن کوهنوردان جرات شکستن آن را داشت، به یاد عالمی می‌افتادم که انگار هزار سال پیش آن را دیده‌ام و اکنون باز به خاطر می‌آورم.

وی گفت: تلخ‌ترین خاطره من از این سفر نیز مربوط به ارتفاع‌زدگی چند نفر از هم‌نوردانم بود که پس از طی 2 روز مشقت صعود و هزینه سفر، ناکام از صعود، مجبور به برگشت شدند و این موضوع کام بقیه را هم تلخ کرد.

خانم رحیمی‌راد عنوان کرد: کوهنوردی ورزش ممارست و صبر و جنگ با تردیدهاست و وابسته به جنسیت نیست. وقتی انسان پس از طی آن‌همه سختی به قله می‌رسد احساس می‌کند که دیگر می‌تواند به بقیه اهداف زندگی خود نیز دست پیدا کند و این صعود، اعتماد به نفس بزرگی به همراه دارد.

رئیس اداره خدمات آموزشی معاونت خواهران دانشگاه قم در پایان اضافه کرد: صمیمانه به همکاران و دانشجویان پیشنهاد می‌کنم در هر سنی که هستند رویاها، اهداف و آرزوهای خود را دنبال کنند و در روزمرگی‌های کسل‌کننده غرق نشوند، همیشه جسم و روح خود را با ورزش سالم نگه دارندعصای دست ما در کهنسالی ماهیچه‌های بدنمان هستند که باید به خوبی حفظ و تقویت شوند.